دلم که میگیرد گلویم هم با بغض میگیرد
آغوش میخواهد آغوش کسانی که آرامش را ارمغان دارند
آغوش پدر؛ که خیلی کمیاب است دیوانه کنندست و من هیچ کجا تجربه‌اش نکرده‌ام
آغوش مادر؛ که باور نکردنیست به وسعت آسمان است انگار که آدم را فرشته میکند
و آغوش عشق؛ که نمیدانم چگونه توصیفش کنم مثل کمبودیست که تمام عمر دنبالش میگشتم
و حالا دارمش،آرامش دارد و حس غرور به من میدهد غرور از داشتن کسی که پشتوانه‌ی من است
و تنها کسیست که به او واقعاً ایمان دارم و او نیز به من ایمان دارد.
